Πριν από 41ακριβώς χρόνια (και όμως, για πολλούς από μας σαν χθες!) έγινε ένα συμβάν-ορόσημο στην ιστορία του ροκ, ένα συμβάν που τεκμηρίωσε την πολιτική εμπλοκή αυτού του είδους μουσικής, και παράλληλα τη διαπολιτισμική του ορμή. Την 1η Αυγούστου 1971, στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης, μια πλειάδα μουσικών της πρώτης γραμμής, ο George Harrison και ο Ringo Starr (οι “Beatles” ήταν ήδη παρελθόν και ο καθένας εξερευνούσε πια τους δικούς του δρόμους, που στην περίπτωση του Harrison έδειχναν προς την Ανατολή…), o Eric Clapton, o Bob Dylan, o Billy Preston, o Leon Russell και άλλοι, έδωσαν μπροστά σε ένα κοινό 40.000 ανθρώπων ένα κονσέρτο συμπαράστασης στον δοκιμαζόμενο λαό του Μπάνγκλα-Ντες (Ανατολικό Πακιστάν)· ήταν το πρώτο κοντσέρτο συμπαράστασης που έγινε ποτέ σε τέτοια κλίμακα, και έγραψε ιστορία.
Ενόσω το τότε Ανατολικό Πακιστάν (το μετέπειτα κρατίδιο του Μπάνγκλα-Ντες στον Κόλπο της Βεγγάλης) μαχόταν για την ανεξαρτησία του, η τεράστια πολιτική και στρατιωτική αναταραχή και οι συνακόλουθες ωμότητες οδήγησαν ένα πελώριο κύμα 7 εκατομμυρίων προσφύγων να καταφύγουν στη γειτονική Ινδία. Το τεράστιο εποικιστικό πρόβλημα συνέπεσε με την καταστροφική εμφάνιση του κυκλώνα Μπόλα που προκάλεσε ανείπωτες καταστροφές και πλημμύρες στην περιοχή της Βεγγάλης, όπου οι αναφορές μιλούσαν για κάπου μισό εκατομμύριο θύματα· η προσεχής αντεπίθεση του πακιστανικού στρατού οδήγησε στον σφαγιασμό τουλάχιστον 250.000 αμάχων. Ενόψει της δυσθεώρητης ανθρωπιστικής τραγωδίας, ο Ραβί Σανκάρ, η εμβληματική φιγούρα της κλασικής βορειοϊνδικής μουσικής, έκανε έκκληση στον φίλο του George Harrison για μια εκστρατεία πληροφόρησης και βοήθειας, καρπός της οποίας στάθηκε αυτό το κονσέρτο. Ο ίδιος ο Ραβί Σανκάρ με το συγκρότημά του, που περιελάμβανε τον δεξιοτέχνη του σάροντ Άλι Άχμπαρ Χαν, έπαιξαν στο άνοιγμα προκαλώντας ρίγη ενθουσιασμού: για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του δυτικού ακροατηρίου ήταν η πρώτη φορά που άκουσαν σιτάρ, τον Ραβί Σανκάρ είτε ινδική μουσική εν γένει. 250.000 δολάρια συγκεντρώθηκαν αμέσως, τα οποία διαχειρίστηκε η UNICEF για την ανακούφιση του δοκιμαζόμενου πληθυσμού, ενώ ο τριπλός δίσκος που κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά και η αντίστοιχη ταινία γνώρισαν εκπληκτική ––και διαχρονική–– επιτυχία.
Ας θυμηθούμε…
