Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ERIC DOLPHY

Στις 29 Ιουνίου 1964 ο Eric Dolphy (γεν. 1928) πέθανε από αιφνίδιο διαβητικό σοκ στο Παρίσι. Ο θάνατός του στέρησε από τη μαύρη αυτοσχεδιαζόμενη μουσική έναν από τους μεγαλύτερους βιρτουόζους των ξύλινων πνευστών και τολμηρό πειραματιστή στους νέους μουσικούς δρόμους της δεκαετίας του ’60. Ο Dolphy ήρθε στο Παρίσι την άνοιξη εκείνης της χρονιάς για μια περιοδεία με την ορχήστρα του Charles Mingus και, μετά την αναχώρηση της μπάντας, εγκαταστάθηκε εκεί. Στις 2 Ιουνίου, στο Χίλβερσαμ της Ολλανδίας, έκανε μια ηχογράφηση σε στούντιο με το τρίο του ολλανδού πιανίστα Misha Mengelberg (που επρόκειτο να εξελιχθεί σε μία από τις πρωταγωνιστικές φιγούρες της ευρωπαϊκής αβαν-γκαρντ). Λίγες ημέρες αργότερα, πίσω στο Παρίσι, ο Dolphy είχε την ευκαιρία να λάβει μέρος σ’ ένα πολυεθνικό session με τους Donald Byrd, Nathan Davis, κ.ά. Έμελλε να είναι η τελευταία του παράσταση.

Το υλικό αυτό κυκλοφόρησε κατά καιρούς σε διάφορους δίσκους (Last Date [1965], Naima [1987],Unrealized Tapes[1988], Last Recordings[1999], The Complete Last Recordings: In Hilversum & Paris 1964[2010] καιParis ’64[2018]). Όπως εύκολα διαπιστώνει όποιος γνωρίζει την πορεία του Dolphy, είναι πολύτιμο· συγκαταλέγεται ανάμεσα στις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του και είναι ταυτόχρονα ενδεικτικό των νέων δυνατοτήτων που εξερευνούσε –προϋποτύπωση του τί μπορούσε ακόμη αυτός ο θαυμάσιος μουσικός να δώσει. Το κυριότερο μέρος είναι αυτό που παρουσιάζουμε εδώ. Τα κομμάτια 01-05 είναι από τη ζωντανή ηχογράφηση των μέσων Ιουνίου, με τους Donald Byrd (τρομπέτα), Nathan Davis (τενόρο σαξόφωνο), Jack Diéval (πιάνο), Jacques B. Hess (μπάσο), Franco Manzecchi (ντραμς) και Jacky Bambou (κόνγκα). Τα κομμάτια 06-10 είναι από την ηχογράφηση της 2ας Ιουνίου με τους Misha Mengelberg (πιάνο), Jacques Schols (μπάσο) και Han Bennink (ντραμς). Ο Dolphy ακούγεται όπως πάντα στο μπάσο κλαρινέτο, το άλτο σαξόφωνο και το φλάουτο.

Το κομμάτι 11 δεν ανήκει ακριβώς σε αυτή την ομάδα ηχογραφήσεων. Προέρχεται από έναν δίσκο με ανέκδοτες ηχογραφήσεις του Dolphy που κυκλοφόρησαν μόλις το 1987 από την Blue Note. Ηχογραφήθηκε νωρίτερα τo 1964, λίγο πριν από την περιοδεία το Παρίσι, στο Αν Άρμπορ του Μίσιγκαν στο πλαίσιο ενός φεστιβάλ πειραματικών τεχνών (ONCE, 1961-66). Είναι μια σύνθεση του πιανίστα Robert McElhiney James για πιάνο-τρίο, μπάσο κλαρινέτο και φωνή (με τον κοντρα-τενόρο David Schwartz). Ένα καθαρόαιμο δείγμα σύγχρονης μουσικής, στο αφηρημένο ύφος του Edgard Varèse, είναι ενδεικτικό της αυξανόμενης εμπλοκής του Eric Dolphy στη λεγόμενη «σοβαρή» μουσική του 20ού αιώνα.

 

Tracks:

01. Springtime (19:22)

02. 245 (11:14)

03. Naima (15:15)

04. Ode to Charlie Parker (08:42)

05. Serene (07:43)

06. Epistrophy (11:13)

07. South Street Exit (07:14)

08. The Madrig Speaks, The Panther Walk (04:46)

09. Hypochristmutreefuzz (05:27)          

10. You Don’t Know What Love Is (11:21)

11. Jim Crow (A Personal Statement) (15:22)