Στον πρώτο δίσκο του Coltrane (Coltrane/Prestige 1957) υπάρχει ένα κομμάτι, «Bakai», σύνθεση του Calvin Massey. Το όνομα είναι ελάχιστα γνωστό, ακόμη και στο ευρύτερο κοινό της τζαζ• πρόκειται ωστόσο για έναν από τους πιο προικισμένους συνθέτες της μαύρης μουσικής στην Αμερική. Ο Calvin «Cal» Massey (1928-1972), τρομπετίστας και συνθέτης, γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια και, ύστερα από μια θητεία σε μεγάλες ορχήστρες, σχημάτισε στα τέλη τής δεκαετίας τού ’50 ένα γκρουπ με τους Jimmy Garrison, McCoy Tyner και Tootie Heath• ο Coltrane και ο Donald Byrd έπαιζαν περιστασιακά μαζί τους. Σταδιακά εγκατέλειψε τις ζωντανές εκτελέσεις και αφιερώθηκε στη σύνθεση, το 1969-72 ωστόσο έπαιξε και περιόδευσε με τον Archie Shepp. Πέθανε από καρδιακό επεισόδιο στην ηλικία των 44 στη Νέα Υόρκη.
Ο Massey ήταν πολιτικά ριζοσπάστης και το έργο του είναι στενά συνδεδεμένο με το Κίνημα των Πολιτικών Δικαιωμάτων της δεκαετίας τού ’60 και του ’70 στις ΗΠΑ. Η Black Liberation Movement Suite που παρουσιάζουμε εδώ, το ασύγκριτο αριστούργημά του, γράφτηκε κατόπιν παραγγελίας του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων κι εκτελέστηκε τρεις φορές σε δημόσιες εκδηλώσεις προς ενίσχυση του Κόμματος. Η πολιτική του στράτευση είχε σαν συνέπεια να περιληφθεί στη μαύρη λίστα των μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών και μόνο ένα άλμπουμ εκδόθηκε υπό τ’ όνομά του στη διάρκεια της σύντομης ζωής του (Blues to Coltrane/ Candid 1961).
Όπως διαπιστώνει κανείς ακούγοντας το έργο, πρόκειται για μία τις σπουδαιότερες τζαζ σουίτες τού εικοστού αιώνα• όχι μόνο έργο υψηλής μουσικής και καλλιτεχνικής αξίας αλλά και με βαρύνουσα πολιτική σημασία για τους σκληρούς αντιρατσιστικούς αγώνες που σημάδεψαν ιδίως τα τελευταία χρόνια τής δεκαετίας του ’60. Στη –μεταθανάτια– αυτή ηχογράφηση προστίθενται τρεις ακόμα συνθέσεις του Cal Massey: το «Quiet Dawn» είχε γραφτεί για την ορχήστρα του Duke Ellington• το «Goodbye Sweet Pops» είναι αφιερωμένο στον Louis Armstrong, ενώ το The «Cry of My People» είναι ένα υπόδειγμα τής συνθετικής ικανότητας του Cal να συνδυάζει το συναισθηματικό ξεχείλισμα μιας σπιρίτσουαλ μελωδίας με τολμηρές και πολύπλοκες αρμονικές δομές.
Ο Massey ήταν πολιτικά ριζοσπάστης και το έργο του είναι στενά συνδεδεμένο με το Κίνημα των Πολιτικών Δικαιωμάτων της δεκαετίας τού ’60 και του ’70 στις ΗΠΑ. Η Black Liberation Movement Suite που παρουσιάζουμε εδώ, το ασύγκριτο αριστούργημά του, γράφτηκε κατόπιν παραγγελίας του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων κι εκτελέστηκε τρεις φορές σε δημόσιες εκδηλώσεις προς ενίσχυση του Κόμματος. Η πολιτική του στράτευση είχε σαν συνέπεια να περιληφθεί στη μαύρη λίστα των μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών και μόνο ένα άλμπουμ εκδόθηκε υπό τ’ όνομά του στη διάρκεια της σύντομης ζωής του (Blues to Coltrane/ Candid 1961).
Όπως διαπιστώνει κανείς ακούγοντας το έργο, πρόκειται για μία τις σπουδαιότερες τζαζ σουίτες τού εικοστού αιώνα• όχι μόνο έργο υψηλής μουσικής και καλλιτεχνικής αξίας αλλά και με βαρύνουσα πολιτική σημασία για τους σκληρούς αντιρατσιστικούς αγώνες που σημάδεψαν ιδίως τα τελευταία χρόνια τής δεκαετίας του ’60. Στη –μεταθανάτια– αυτή ηχογράφηση προστίθενται τρεις ακόμα συνθέσεις του Cal Massey: το «Quiet Dawn» είχε γραφτεί για την ορχήστρα του Duke Ellington• το «Goodbye Sweet Pops» είναι αφιερωμένο στον Louis Armstrong, ενώ το The «Cry of My People» είναι ένα υπόδειγμα τής συνθετικής ικανότητας του Cal να συνδυάζει το συναισθηματικό ξεχείλισμα μιας σπιρίτσουαλ μελωδίας με τολμηρές και πολύπλοκες αρμονικές δομές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου