Αν υπάρχει ο όρος «εθνο-ροκ», αυτό θα ήταν ένα
από τα διαμάντια του είδους: μια επανένωση του Robert Plant και του Jimmy Page από το
θρυλικό γκρουπ των Led Zeppelin, το 1994, σε μια ζωντανή ηχογράφηση που έγινε στο Μαρόκο, στην Ουαλία
και στο Λονδίνο με τη συμμετοχή ενός λαϊκού συνόλου Μαροκινών μουσικών. Με
τίτλο δανεισμένο από ένα παλιό, εμβληματικό τραγούδι του γκρουπ (από το Houses of the Holy, 1973)
που περιέχεται στον δίσκο, περιλαμβάνει γνωστές τους συνθέσεις
επανεπεξεργασμένες στο νέο πολυπολιτισμικό ύφος μαζί με τέσσερα καινούργια κομμάτια
που απηχούν επιρροές από τη Μέση Ανατολή και το Μαρόκο: «City
Don’t Cry», «Yallah», «Wonderful One» και «Wah Wah». Ιδίως τα αυτοσχεδιαστικά
μέρη των μαροκινών μουσικών, σε συνδυασμό με τα μπλουζ-ριφ της κιθάρας του Jimmy Page, εξαπολύουν ρίγη συγκίνησης και
οδυνηρής νοσταλγίας για τη χαμένη περιπέτεια της γενιάς του ’60.
1. Nobody’s Fault but Mine2. Thank You3. No Quarter4. Friends5. Yallah6. City don’t Cry7. Since I’ve been Loving You8. The Battle of Evermore9. Wonderful One10. Wah Wah11. That’s the Way12. Gallow’s Pole13. Four Sticks14. Kashmir
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου