Το τρίτο κατά σειράν ντουέτο για σαξόφωνο και πιάνο που παρουσιάζουμε είναι ένα μοντερνιστικό κομψοτέχνημα από δύο μαύρους μουσικούς που σημάδεψαν τη τζαζ πρωτοπορία από τα χρόνια τού ’60: τον σαξοφωνίστα Steve Lacy (1934-2004), που τον είπαν «Σάμουελ Μπέκετ του σοπράνο σαξοφώνου», και τον πιανίστα Mal Waldron (1925-2002). Και οι δύο διάλεξαν ως μόνιμο τόπο διαμονής τους την Ευρώπη – Παρίσι ο πρώτος, Βρυξέλλες ο δεύτερος• και οι δύο υπήρξαν θαυμαστές και κληρονόμοι του Thelonius Monk. Στις 17 Φεβρουαρίου του 1986 συναντήθηκαν στο Μιλάνο για να ηχογραφήσουν αυτή τη σειρά «κλασικών» του Duke Ellington και του Billy Strayhorn, που κυκλοφόρησε σε δίσκο τον επόμενο χρόνο από την ιταλική Soul Note. Ο τρόπος που χειρίζονται το υλικό τους, οι αφαιρετικές, «τεθλασμένες» γραμμές του Lacy χτισμένες από επαναλαμβανόμενες μικρές φράσεις σε συνδυασμό με το ραψωδικό ύφος παιξίματος του Waldron, αποδεικνύει πόσο σχετικές, και αδιαχώριστα συμπλεκόμενες, είναι οι έννοιες «παράδοση» και «καινοτομία» σε αυτή τη μουσική γλώσσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου